Struktura Duszpasterstwa Rodzin
Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin z dnia 1 maja 2003 r. określa ramy dla duszpasterstwa rodzin w naszym kraju. Strukturę tego duszpasterstwa na poziomie diecezjalnym tworzą:
Biskup Diecezjalny
Jak wskazuje adhortacja apostolska Familiaris consortio, na którą powołuje się Dyrektorium: „Pierwszą osobą odpowiedzialną za duszpasterstwo rodzin w diecezji jest biskup. Jako ojciec i pasterz winien szczególnie troszczyć się o tę dziedzinę duszpasterstwa, bez wątpienia pierwszoplanową. Musi poświęcić jej swe zainteresowanie, troskę i czas, zapewnić jej ludzi i środki” (FC 73).
Wydział Duszpasterstwa Rodzin
„Biskup Diecezjalny, w trosce o tę pierwszoplanową dziedzinę duszpasterstwa i w celu usprawnienia duszpasterskiej obecności Kościoła dla podtrzymania rodziny (por. FC 65), powołuje Wydział Duszpasterstwa Rodzin. Wydziałem kieruje Diecezjalny Duszpasterz Rodzin we współpracy z Diecezjalnym Doradcą Życia Rodzinnego” (DDR 3).
Diecezjalny Duszpasterz Rodzin
„Diecezjalnego Duszpasterza Rodzin powołuje Biskup Diecezjalny. Będzie nim zwykle kapłan po odpowiednich studiach, najlepiej z teologii rodziny, z możliwością poświęcenia sprawom rodziny wystarczająco dużo czasu.
Diecezjalny Duszpasterz Rodzin z polecenia Biskupa Diecezjalnego i przy współpracy z Diecezjalnym Doradcą Życia Rodzinnego:
- kieruje Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin;
- organizuje duszpasterstwo rodzin w diecezji;
- zabiega o powołanie dekanalnych i rejonowych duszpasterzy rodzin i współpracuje z nimi;
- dba o wystarczającą liczbę Parafialnych Poradni Rodzinnych, z kompetentną kadrą doradców;
- odpowiada za organizowane szkolenia dla przyszłych pracowników duszpasterstwa rodzin, zwłaszcza Doradców Życia Rodzinnego;
- Współpracuje z Wydziałem Katechetycznym w zakresie przygotowania młodzieży do rozpoznania powołania, do zawarcia małżeństwa i do życia w rodzinie;
- propaguje rekolekcje dla małżonków i rodzin;
- czuwa nad dobrze zorganizowanym i konsekwentnie przeprowadzanym w diecezji przygotowaniem do małżeństwa na wszystkich etapach, oraz nad katechezą dla małżonków i rodziców, do jakiej zobowiązani są proboszczowie;
- dąży do powstania w diecezji, a następnie czuwa nad rozwojem Domu Samotnej Matki, Katolickiego Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego, Specjalistycznej Poradni Rodzinnej i Telefonu Zaufania;
- stara się, w miarę możliwości, o zorganizowanie materialnej pomocy rodzinom ubogim;
- opracowuje plan pracy na nadchodzący rok, uwzględniając program ogólnokrajowy;
- organizuje okresowe spotkania, oraz dni skupienia i rekolekcje dla pracowników duszpasterstwa rodzin w diecezji;
- bierze udział w Rejonowym Spotkaniu i Ogólnokrajowych Sesjach Diecezjalnych Duszpasterzy Rodzin;
- współpracuje z ruchami i organizacjami rodzinnymi w diecezji;
- przygotowuje sprawozdanie z rocznej działalności dla Biskupa Diecezjalnego i dla Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin” (DDR 4).
Diecezjalny Doradca Życia Rodzinnego
„Diecezjalnego Doradcę Życia Rodzinnego powołuje Biskup Diecezjalny na wniosek Diecezjalnego Duszpasterza Rodzin. Jest nim osoba po odpowiednich studiach, najlepiej z teologii rodziny, o pogłębionej formacji religijnej. Diecezjalny Doradca:
- współpracuje z Diecezjalnym Duszpasterzem Rodzin w organizowaniu tego duszpasterstwa w diecezji;
- czuwa nad funkcjonowaniem Parafialnych Poradni Rodzinnych, nad pracującymi w nich doradcami i nad warunkami ich pracy;
- w razie potrzeby wnosi o powstanie nowych poradni i wyszukuje kandydatów na doradców, oraz we współpracy z Diecezjalnym Duszpasterzem zabiega o skierowanie ich na odpowiednie studia przygotowujące;
- dba o podnoszenie kwalifikacji doradców;
- współpracuje z Duszpasterzem Rodzin w opiece nad Domami Samotnej Matki, Katolickimi Ośrodkami Adopcyjno-Opiekuńczymi, Specjalistyczną Poradnią Rodzinną, Telefonem Zaufania itp.;
- stara się na bieżąco rozpoznawać działania antyrodzinne w środowiskach na terenie diecezji, zwłaszcza w programach szkolnych, by we współpracy z Diecezjalnym Duszpasterzem Rodzin przeciwdziałać im;
- bierze udział w Sesjach i Rejonowych Spotkaniach Diecezjalnych Duszpasterzy i Doradców Życia Rodzinnego, oraz w Sesji przeznaczonej tylko dla Diecezjalnych Doradców” (DDR 5).
Parafialne Duszpasterstwo Rodzin
„Duszpasterstwo każdej parafii powinno zaliczyć pracę nad małżeństwem i rodziną do stałych form duszpasterstwa zwyczajnego. (…). W programie duszpasterskim parafii będą zatem na stałe obecne takie działania jak: spotkania młodych małżeństw, katechezy dla rodziców, współpraca z rodzicami dzieci przed I Komunią św. i młodzieży przed bierzmowaniem, oraz przygotowanie młodzieży i narzeczonych do małżeństwa.
Biskup Diecezjalny, w celu wzmocnienia duszpasterskiego oddziaływania na rodziny, powołuje Dekanalnych i Rejonowych Duszpasterzy Rodzin” (DDR 6).
Rodzina Chrześcijańska
„Duszpasterstwo rodzin ma na celu przede wszystkim wspomaganie rodzin. Jednak to “rodzina chrześcijańska jest pierwszą wspólnotą powołaną do głoszenia ewangelii osobie ludzkiej, która jest w stałym rozwoju, i doprowadzenia jej, poprzez stopniowe wychowanie i katechezę, do pełnej dojrzałości ludzkiej i chrześcijańskiej” (FC 2), oraz cieszy się na mocy łaski sakramentalnej specjalnym posłannictwem, służącym budowaniu Kościoła (por. FC 71). Rodzina zatem jest w strukturze duszpasterstwa rodzin pierwszym podmiotem oddziaływania apostolskiego. Jakość tego apostolstwa jest najlepszym sprawdzianem skuteczności troski duszpasterskiej o rodzinę. Należy więc pomagać rodzinom odkryć ich powołanie apostolskie i wspierać organizowanie się rodzin, w celu lepszego oddziaływania tak na poziomie parafii, jak i diecezji” (DDR 7).