Stałe elementy herbu

Kapelusz, sznur i chwosty są koloru zielonego. Sposób ułożenia sznura zależy od pomysłu rysującego i po­trzeb kom­pozycji – jest zatem dowolny. Natomiast ilość chwostów jest ściśle określona – dla arcybiskupa wynosi ona po 10 z każdej strony (cztery rzędy: dolny 4 chwosty, wyżej 3 oraz kolejno 2 i 1).

Krzyż występujący za tarczą herbową powinien mieć dwa poprzeczne ramiona: dolne dłuższe i górne krótsze. Pionowe ramię powinno być widoczne spoza tarczy u dołu. Zakończenie ramion krzyża może być proste lub ozdobne. Podobnie, jak w przypadku ułożenia sznura i kształtu chwostów, uzależnione to jest od projektanta. Kolor krzyża jest zwykle ciemny (ciemnobrązowy lub czarny).

Tarcza herbowa może mieć różny kształt (np. w gotyku występowało ostrołukowe zakończenie tarczy, w baroku zaś – półkoliste, itp.).

Banderola (taśma z zawołaniem herbowym) występuje pod spodem tarczy i może układać się w sposób zależny od pomysłu projektodawcy herbu oraz od długości zawołania. Jest przeważnie biała, a kontury mogą przybierać dowolny kolor, zwykle ciemny lub złoty.

Elementy własne herbu Księdza Arcybiskupa Józefa Michalika

W lewym górnym polu, na ciemnoniebieskim tle jest herb BOŻA WOLA (korygowany LUBICZ) = podkowa zwieńczona krzyżykiem z deltowatym rozszerzeniem ramion, umieszczona na półksiężycu. Wewnątrz jest podobny krzyżyk, jak w zwień­czeniu podkowy. Pole to nawiązuje do rodziny Księdza Arcybiskupa (Komorowscy), którzy posługiwali się herbem BOŻA WOLA.

Dolne lewe pole przedstawia ukośne pasy biało-czerwone, które nawiązują do polskiej ziemi – miejsca posługi pasterskiej Arcybiskupa. Pierwszy z lewej od góry jest biały, potem kolejno czerwony, biały, czerwony, biały, czerwony i biały.

Pole prawe nawiązuje do herbu Ojca Świętego Jana Pawła II, ale – dla uszano­wania oryginału – literę „M” zastą­piono Maryjną Gwiazdą Betlejemską. Kolorystyka: na niebieskim polu złoty krzyż i gwiazda.

Zawołanie Biskupie: „NUMINE TUO DOMINE” (Mocą Twoją Panie).