PRZEMYŚL: Pielgrzymka Dzieła Pomocy Powołaniom do Archikatedry

18.10.2025

452

W sobotę, 18 października 2025 r., członkowie Dzieła Pomocy Powołaniom im. bł. ks. Jana Wojciecha Balickiego na zaproszenie Wyższego Seminarium Duchownego pielgrzymowali do Bazyliki Archikatedralnej w Przemyślu. Uroczystej Eucharystii przewodniczył abp Józef Michalik.

Pielgrzymka rozpoczęła się nabożeństwem przy relikwiach bł. ks. Jana Wojciecha Balickiego, Patrona Dzieła Pomocy Powołaniom, któremu przewodniczył ks. Łukasz Haduch, ojciec duchowny przemyskich alumnów.

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia pod przewodnictwem abp. Józefa Michalika. Wprowadzając w modlitwę hierarcha przypomniał za św. Pawłem, że powołanie dokonuje się zawsze jako dzieło Trójcy Przenajświętszej. – Tam dowiadujemy się, że to Bóg Ojciec upatruje, Bóg Ojciec wybiera. Dlatego Pan Jezus zachęcał: żniwo wielkie, robotników mało, módlcie się do Pana Żniwa. On jest Panem Żniwa – zaznaczył hierarcha. – Modląc się o powołania wchodzimy w relację z Trójcą Przenajświętszą – dodał.

Arcybiskup senior zapraszał, żeby śmiało wchodzić z tę niezwykłą relację z Bogiem. – Modląc się o powołania, czy odkrywając własne powołanie, wchodzimy w relację z Bogiem samym i od tej pory nasze najdrobniejsze sprawy, pozornie nieważne, mają wymiar nadprzyrodzony – tłumaczył hierarcha. – Nasza modlitwa niekiedy może wydawać się nieskuteczna natychmiast, ale ona nie ginie, nie marnuje się nigdy, przyniesie owoc – dodał i zachęcał, aby ciągle trwać na modlitwie nie tylko o nowe powołania do służby w Kościele, ale także o wytrwanie dla realizujących to powołanie. – Żeby tych głosicieli prawdy Bożej nie zabrakło – apelował.

Arcybiskup podziękował też członkom Dzieła Pomocy Powołaniom za ich modlitwę, ofiarność i wsparcie nowych i trwających powołań. – Nie tylko powinniśmy modlić o powołania, ale żebyśmy się zaczęli modlić o powołania z naszej rodziny – zachęcał i dzielił się swoim doświadczeniem spotkań z rodzinami wielodzietnymi. – Często się pojawia to, że się modlili o powołanie z naszej rodziny. Bo Bóg daje powołanie, a naszą rolą jest też pomóc odkryć piękno służby Panu Bogu właśnie przy ołtarzu czy w zakonie, czy w tym kościelnym wymiarze, żebyśmy byli tymi głosicielami Ewangelii. My i ci, których wymodlimy, których wspieramy wymodliwszy, żeby ich posługiwanie w Kościele mogło być owocne – mówił abp Michalik.

Okolicznościową homilię wygłosił ks. Maciej Ruszel, duchowy opiekun Dzieła Pomocy Powołaniom i ojciec duchowny w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. Kaznodzieja skupił się na cnocie chrześcijańskiej nadziei, podkreślając jej znaczenie w obliczu współczesnych wyzwań.

Ks. Ruszel rozpoczął od refleksji nad wszechobecną beznadzieją, która dotyka człowieka w dzisiejszych czasach. – W dzisiejszych czasach wiele jest beznadziei. Niemal każdego dnia, oceniając życie tak czysto po ludzku, mamy wiele powodów, by popadać w zniechęcenie. Choroby, niepewność jutra, wojny, kryzysy społeczne i duchowe, wszystko to sprawia, że człowiek współczesny czuje się zagubiony – powiedział kapłan. Zaznaczył, że u podłoża tych postaw leży brak nadziei, a ludzie często szukają jej w drugim człowieku, relacjach czy sukcesach, co jednak często prowadzi do rozczarowań. – A jednak nieraz zawodzimy się, bo ci, w których pokładaliśmy ufność, również są słabi i wtedy pozostaje nam tylko jedno: zwrócić się ku Temu, który nigdy nie zawodzi – dodał ks. Ruszel wskazując na Pana Boga.

Kaznodzieja podkreślił, że chrześcijańska nadzieja zakorzeniona jest w właśnie w Panu Bogu i opiera się na Bożych obietnicach, wykraczających poza doczesność. Przytoczył fragment Katechizmu Kościoła Katolickiego: – Nadzieja jest cnotą teologalną, dzięki której pragniemy jako naszego szczęścia Królestwa Niebieskiego i życia wiecznego, pokładając ufność w obietnicach Chrystusa i opierając się nie na naszych siłach, ale na pomocy Ducha Świętego – cytował ks. Ruszel. Zaznaczył, że nadzieja to nie tylko optymizm, ale „żywe zaufanie Bogu, które całe życie człowieka i prowadzi go do zbawienia”, a jej trwałość zależy od wiary.

Nawiązując do słów Psalmu 39, ks. Ruszel podkreślił, że wszyscy zgromadzeni jako członkowie Dzieła Pomocy Powołaniom im. bł. ks. Jana Balickiego są „pielgrzymami nadziei”. – Pielgrzym to ktoś, kto idzie mimo trudów w stronę celu, którego jeszcze nie widzi, ale w który wierzy – wyjaśnił. Przywołał również słowa Papieża Franciszka z Bulli „Spes Non Confundit”, gdzie Ojciec Święty napisał: – Nadzieja, wraz z wiarą i miłością, tworzy tryptyk „cnót teologalnych”, które wyrażają istotę życia chrześcijańskiego – cytował kaznodzieja.

Ks. Ruszel podkreślił, że bycie „pielgrzymem nadziei” oznacza „iść z radością mimo trudności i nieść światło wiary tym, którzy go jeszcze nie mają”. W tym kontekście wskazał na wielką misję Dzieła Pomocy Powołaniom, które „wspiera nadzieję Kościoła, która wyraża się w nowych powołaniach”. – Każdy kapłan, każda siostra zakonna, każdy człowiek oddany Bogu jest znakiem, że Bóg nadal działa, że Duch Święty powołuje, że Kościół żyje – podkreślił kaznodzieja.

W dalszej części homilii ks. Ruszel zwrócił uwagę na związek nadziei z pokorą. – Nie ma prawdziwej nadziei bez pokory, bo nadzieja rodzi się wtedy, gdy człowiek uznaje, że sam nie potrafi żyć, że potrzebuje Boga – powiedział. Przywołał przykład Jezusa Chrystusa, który „ogołocił samego siebie przyjąwszy postać Sługi”, co jest „Tajemnicą Nadziei”.

Jako wzór „pielgrzyma nadziei” ks. Ruszel przedstawił błogosławionego księdza Jana Wojciecha Balickiego. – Nasz patron, błogosławiony Jan Wojciech Balicki był człowiekiem, który całym swoim życiem świadczył o nadziei zakorzenionej w Bogu. Nadziei, która rodzi się z pokory i owocuje w czynach miłosierdzia – mówił. Opisał życie bł. ks. Jana w trudnych czasach, jego troskę o formację duchową alumnów, a także jego działalność na rzecz ubogich, chorych i moralnie zagubionych. – To był jego sposób głoszenia nadziei. Nie osądzać, lecz przygarniać. Nie zrażać, lecz podnosić. Nie mówić o miłosierdziu, ale nim żyć – podkreślił ks. Ruszel.

Kaznodzieja zaznaczył, że bł. ks. Jan Balicki uczył, że „tylko człowiek pokorny potrafi naprawdę ufać Bogu, bo nie liczy na siebie, lecz na Boże miłosierdzie”. W jego duchowości „nadzieja i pokora są nierozerwalne”. – Człowiek rozwija nadzieję wtedy, gdy poznaje własną słabość i doświadcza, że ludzie zawodzą, a mimo to ufa Bogu jeszcze bardziej – dodał.

Na zakończenie homilii ks. Ruszel wezwał wiernych do dzielenia się nadzieją. – Niech błogosławiony ks. Jan Wojciech Balicki uczy nas tej nadziei, która rodzi się z wiary, dojrzewa w pokorze i owocuje w miłości – powiedział. – Niech każdy z nas w swoim domu, w parafii, w codziennym życiu, stanie się świadkiem tej Nadziei, która płynie z krzyża i prowadzi do chwały – zakończył.

Po Eucharystii uczestnicy dorocznej Pielgrzymki Dzieła Pomocy Powołaniom przeszli do Instytutu Teologicznego mieszczącego się na terenie Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Tam po poczęstunku i życzliwych rozmowach wzięli udział w sztuce pt. „Zatroskany o duszę” mówiącą o życiu i działalności bł. ks. Jana Wojciecha Balickiego. Sztukę przygotowali i wystawili alumni przemyskiego seminarium.

Celem Dzieła Pomocy Powołaniom jest niesienie pomocy powołaniom do kapłaństwa oraz do życia konsekrowanego w zgromadzeniach zakonnych i w świecie, cel ten jest realizowany przede wszystkim modlitwą o nowe i święte powołania oraz przez modlitewne towarzyszenie budzącym się powołaniom. Członkowie DPP modlą się także za kapłanów i osoby zakonne. Sposobem pomocy powołaniom są także różnego rodzaju ofiary duchowe składane w ramach dzieła, spośród nich na pierwszym miejscu mówimy o ofiarowanym Panu Bogu cierpieniu.

W każdy czwartek w kaplicy seminaryjnej jest sprawowana Eucharystia w intencji wszystkich członków DPP z prośbą o Boże Błogosławieństwo i potrzebne łaski oraz o radość życia wiecznego dla zmarłych członków.

Swoje uczestnictwo w DPP można zadeklarować m.in. poprzez wypełnienie formularza umieszonego na stronie internetowej seminarium wsd.przemyska.pl. Wszelkich potrzebnych informacji w razie potrzeby może udzielić miejscowy duszpasterz parafii.